شهادت یعنی فدا کردن جان خویش در راه ارزشهی الهی و دستیابی به حیات ابدی است به همین دلیل اگر کسی فاقد میه هی معنوی باشد ، شهادت طلبی او معنیی نخواهد داشت . ین خدا باوری و معاد اندیشی است که به شهادت معنا می دهد و از آنجا که در ین نوع جهان بینی ، شهید به حیاتی والاتر و لیزال دست می یابد ، جان نثاری اش معقول است و گرنه عاقلانه نیست که کسی بری دستیابی به رفاه و زندگی دنییی خود با دیگران ، از جان خویش درگذرد . شهادت و شهادت طلبی ، میوه شجره طیبه اعتقاد به « احدی الحسنین » است که یکی از دو پیروزی را بری مجاهدان در راه خدا نوید می دهد . لذا شهادت فریادی است پر صلابت ، اعتراضی است پر خروش و انتخابی است سرخ در برابر حاکمیت طاغوت ، حاکمیت سیاهی و تباهی و حــاکمیت ستم و دژخیمی و فریاد خشمی است بر سر سکوت ذلت آور از آنجـا که ستمگر می خواهد خوبی ها را در میان هاله هی زر و زور و تزویر بپوشاند و غیبش کند شهید پرده ها را می درد و با شهادت خویش غیب ها و نهان ها را به شهود می کشد و بر آن گواهی می دهد و به جامعه جرأت و شهامت و شجاعت می دهد . خون ها را به جوش می آورد و غیرت ها را تحریک می کند ، و شهادت نمودار شیستگی انسان بری ورود و شرکت در بزم ملکوت و وصول به جوار الله و هم نشینی با انبیاء الله و ملائکه الله و اولیاء الله و نظر افکندن به وجه الله است . شهادت شکوفیی ملکات فاضله و سجیی برجسته انسانی و آزادگی آدمی است و به زیارت خالق رفتن و به حق پیوستن است .

نوشته شده در شنبه 87/9/2ساعت 9:55 عصر توسط س ع ت نظرات ( ) |