وصیت نامه عارف شهید " حسین بیدخ "


چنان زندگی کن که از رفتن وحشت نداشته باشی آنان که به هزار دلیل زندگی می کنند نمی توانند به یک دلیل بمی رند و آنان که با یک دلیل زندگی می کنند با همان یک دلیل نیز می میرند.
بعد از یک عمر گناه حال باید در یک آزمایش الهی آماده سفر مرگ بشوی بعد از یک عمر معصیت حال باید افسوس یک عمر خطاها را بخوری . بعد از یک عمر خنده حال باید نشست و بر یک عمر اشتباه رفتن و نفهمیدن گریست دیگر جای خنده نیست .
بعد از یک عمر حساب نکردن حال باید حساب پس داد " حاسبوا قبل ان تحاصبو " دیگر چاره ای جز گریه ، گریه به حال خویش و افسوس بر کذشته هایی که هرگز به عقب بر نمی گردد .
خواهرم ! حجاب تو سنگری چون خون من است می دانم بالاتر از آن هستی که سفارش به پوشش و حجاب تو می کنم ولی بدان تفنگی که در دست من است چادری است که بر سر توست اگر میل به سلاحم داری چادرت را سلاحم بدان .
برادرم زندگی چند صباحی بیش نیست نیامده می گذرد آنچنان سریع می گذرد که رود به دریا می پیوندد .
چنان زندگی کن که فرداها برای رفتنت وحشتی نداشته باشی .
خدایا ! گناهکارم ! خطا از من است می دانم همیشه مغلوب نفسم شده ام خدایا ! از من درگذر که جز گذشت تو منزلگاه من جز دوزخ نیست خدایا ! ای مهربان ترین مهربانان ای عزیزترین عزیزانم ! ای زیباترین زیبا رویان ای پاکترین پاکان ! ای نوید دهنده و بر پا کننده ! ای همیشه زنده ! ای میراننده ! ای سریع الرضا !ای کاشف البلا ! ای گذرنده ! به هر نحو می خواهی مرا بکش بکش به هر گونه می خواهی مرا ببر اگر یکبار به مرگم راضی نیستی زنده ام کن باز مرا بکش حاضرم راضیم فقط یک چیز از تو می خواهم ای عزیز از من بگذر.
حسین بیدخ ، پادگان دو کوهه  

نوشته شده در سه شنبه 87/10/3ساعت 1:11 عصر توسط س ع ت نظرات ( ) |